روغن های هیدرولیک

این روغن متشکل از روغن پایه و مواد افزودنی می باشند. این روغن ها پس از روغن های موتور، مهم ترین گروه از روانکار ها می باشند. تقریبا ۱۴% از روانکار های مصرفی جهان را روغن های هیدرولیک تشکیل می دهند. کیفیت و کارایی روغن هیدرولیک به کیفیت روغن پایه و ترکیب مواد افزودنی مورد استفاده بستگی دارد. کیفیت و کارایی روغن هیدرولیک به کیفیت روغن پایه و ترکیب مواد افزودنی مورد استفاده بستگی دارد.روغن های پایه معدنی به عنوان روغن های هیدرولیک یا روغن پایه روغن های هیدرولیک کاربرد دارند.روغن های هیدرولیک بر پایه روغن های سنتزی تهیه شده و به روش هیدرو کراکنیگ ، عمدتا به عنوان روغن های ضد آتش و هم جنین روغن های زیست تخریب پذیر به کار می روند.علاوه بر این از روغن های گیاهی نیز به عنوان روغن های زیست تخریب پذیر استفاده می شود.

روغن هیدرولیک

موارد استفاده روغن هیدرولیک

برخی از تجهیزاتی که از روغن‌های هیدرولیک استفاده می‌کنند عبارت هستند از: بیل مکانیکی، ترمز‌های هیدرولیکی، سیستم‌های فرمان و کنترل وسایل نقلیه، کامیون‌های حمل زباله، بالابرها و بسیاری از ماشین آلات صنعتی که در آن‌ها نیاز به انتقال توان‌های بالا وجود دارد. وظیفه اصلی روغن هیدرولیک انتقال توان است، ولی وظایف جانبی دیگری هم دارد. از جمله وظایف جانبی این روغن می‌توان به مواردی همچون انتقال حرارت، حذف آلودگی‌های محیطی، آب‌بندی سیستم و روانکاری تجهیزات اشاره کرد.

وظایف روغن هیدرولیک

● انتقال توان

از سیالات هیدرولیک به طور کلی در محیط‌ هایی که خوردگی قطعات مکانیکی بالاست و قصد انتقال توان‌های زیاد وجود دارد، استفاده می‌شود. به واسطه استفاده از روغن هیدرولیک می‌توان توان‌های بالا را با اتلاف کم و بدون خوردگی‌ و اصطکاک منتقل کرد.

● خنک کاری تجهیزات

تجهیزات مکانیکی مختلف نظیر پمپ و موتور در هنگام کار کردن عموما حرارت زیادی تولید می‌کنند زیرا که بهره وری تبدیل انرژی در آن‌ها خیلی زیاد نیست و اگر این گرما منتقل نشود، می‌تواند سبب خرابی تجهیزات در گذر زمان شود. از این رو می‌توان تجهیزات هیدرولیکی را به واسطه استفاده از روغنی با ویسکوزیته مناسب، خنک کرد و یا برای شروع به کار با افزایش دمای روغن، رنج مناسب کارکرد سیستم را فراهم کرد.

● پاک کنندگی تجهیزات

می‌توان به کمک استفاده از فیلترهای مختلف بر سر راه گردش روغن هیدرولیک، انواع آلاینده‌ها نظیر ذرات معلق و یا آب را از سیستم خارج کرد و بدین ترتیب از آسیب رسیدن به تجهیزات به واسطه خوردگی و وقوع واکنش‌های شیمیایی با آب جلوگیری کرد.

انواع روغن های موتورهای هیدرولیک

۱- HH: این نوع روغن با پایه معدنی بدون مواد افزودنی است.که این روغن اولین نسل از روغن های هیدرولیک است.

۲- HL: این نوع روغن با اضافه کردن مواد افزودنی ضدزنگ و ضد اکسیداسیون بوجود میاید که به این گروه روغن های گردشی نیز اطلاق می شود.

۳- HM: این نوع روغن با اضافه کردن مواد افزودنی ضد سایش به روغن های HL روغن های هیدرولیک حاصل شد که از پر مصرف ترین و پر کاربردترین روغن های هیدرولیک می باشند.

۴- HV: این نوع روغن با بالا بردن شاخص گرانروی روغن های هیدرولیک LHM ، با این سطح کیفیت حاصل شد، که جهت کار کرد در محدوده دمایی وسیع مناسب هستند.

۵- HG: این نوع روغن ها که به روغن هیدرولیک ماشین ابزار شهرت دارند، به واسطه خاصیت چسبندگی که دارد ، در سیستم های کشویی رفت و برگشتی کاربرد داشته و از سیستم به بیرون پرتاب نمی گردند.

تقسیم بندی روغن های هیدرولیک

روغن هیدرولیک معدنی متداول‌ترین و ارزان‌ترین سیال هیدرولیکی به شمار می‌رود. این روغن‌ها بسیاری از ویژگی‌های مهم یک روغن هیدرولیک ایده‌آل را دارا می‌باشند. معایب روغن‌های معدنی (نفتی)، مقاومت کم آن‌ها در برابر آتش (نقطه اشتعال پایین)، سمی بودن و عدم زیست تخریب پذیر بودن آن‌ها است.

● روغن مصنوعی با پایه‌ی استر فسفات

از واکنش الکل آروماتیک و فسفریک اسید تولید می‌شود. این سیالات مقاومت بالایی در برابر آتش دارند ولی با محیط‌های رنگی، چسبی، پلیمری و تجهیزات آب بندی سازگاری ندارند و سمی هم هستند.

● روغن مصنوعی با پایه‌ی استر پلیول

بر اثر واکنش اسیدهای چرب و الکل‌های سنتز شده تولید می‌شوند. این دسته از سیالات قابلیت تحمل دمای بالا را داشته و مشخصات خوب سیال هیدرولیکی را دارا هستند ولی قیمت بالایی دارند.

●روغن مصنوعی با پایه‌ی گلیکول آب

این دسته از سیالات حاوی ۳۵ تا ۶۰ درصد آب هستند و باقی را مواد افزودنی که سبب بهبود قابلیت‌های مختلف روغن می‌شود، به خود اختصاص می‌دهد. این سیالات تقریبا تمام الزامات را برآورده می‌کنند و دوست‌دار محیط زیست هم هستند ولی مشکل آن‌ها محدوده پایین دمای کاری آن‌ها (۰ تا ۴۹ درجه سانتی‌گراد) است.

● روغن هیدرولیک گیاهی

عمدتا از روغن کانولا تولید می‌شوند. ساختار شیمیایی مشابه استر پلیول دارند. تقریبا الزامات مورد نیاز سیال هیدرولیکی را تامین می‌کنند ولی مشکل اصی آن‌ها مقاومت پایین در برابر اکسایش است.